MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

2 Ocak 2011 Pazar

Uyan

Canım kardeşim, bak senin ellerinde hayatımız
Uçan kuştaki güzelliği kaybettik, hastayız
Çok sıkıldım ağlamaktan, durmaktan
Bu ahlaksız oyunlara devam etmekten
Uyan artık uyan
Uyan dostum uyan
Uyan artık uyan karanlık uykundan
Sadece renkler vardı, sonra kayboldu onlar da
Biz nefes alamadan
Ah, bu hayat, anlamsız bir şaka
Herkes bunun farkında
Sen yine de o yolun sonundaydın
Sen yine de hiçbir şey yapamazdın
Sen, uyuşuk, tembel, yalnızdın
Sen…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder