MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

21 Ocak 2011 Cuma

Ses.38

Yağmurun ıslattığı bu dar ve uzun sokak, ilk defa bana bu kadar eşsiz gözüktü.
Her zaman ki pis toprak, şimdi nemlenmişti, kokuyordu insanı kendine çeken bir tat ile...
Özleyeceğim bir an...
Ve yine kasım ağıtı ile inliyor tüm kafe...
Nargile lazım...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder