Ses.296

Güzel şeyler düşündüğümde, yada gördüğümde veya beni keyifli yapan şeylerle ilgilendiğimde aklımda bi şarkı çaldı hep. O şarkı ile alakalı da değil zaten hiç bi durum genelde ama istemsiz olarak vurucu bi başlangıç yapıyor olmak o mutluluğa o şarkı ile, beni daha rahat ve güçlü hissettiriyor.

Innocence caressing me

I never felt so young before

There was so much life in me

Still I longed to search for more

---

Buraya yazacak bişey bulamadım, isterdim daha derinlere inecek bişeyler olsun. Ama çıkmadı şu anda.

---

Mustafa geldi bide bak, bunu belirtmeyi unutmuşum. Her gün değişik yerlerde değişik anılar biriktiriyorum bir sürü arkadaşım ve Mustafa eşliğinde. Özlemişim keratayı. Bütün özlem duygusunun dışında, epey değişim yaşamış, durumunun getirisi olan. Getiriler hoş değil çok belli ki ama aksini yaşamak için elinden gelen bişey de yok. O yüzden de mecburi bi kabulleniş var ki o da en kötüsü. Mecburen olmamalıymış hiç bişey.

Eğer

Bir gülücük olsaydım eğer, yüzünde büyürdüm.
Bir mutluluk olsaydım eğer, kalbinde açardım.
Bir yağmur olsaydım eğer, yollarına yağardım.
Bir rüzgar olsaydım eğer, saçlarına eserdim.

Yolları silinmiş anılar, izleri kaybolmuş yollar.
Yok oldukları kadar, vardırlar.
Eğer sen şimdi mutluysan eskisi kadar,
Bir mutluluk açardı kalbimde, gülüşün kadar

Ses.295

Bazı kelimelere karşı büyük bi uzaklık hissediyorum çoğu zaman.

Kardeşim, dostum, sırdaşım, bitanem falan, böyle sahte bi aitlik katılarak karşındakine söylediğin, halbuki yoğurdun kaymağı kadar özel olabilecek durumlarda sarf edilen şeylerden. Acayip eğreti duruyor, üstelik sanki sadece bana göre değil de, durumun kendisi hakikatten öyleymiş gibi duruyor. Tabi bunları kullanan ile de çok alakalı ama yine de o kadar sık kullanılan ve anında aksine dönebilecek hislere tercüman olacakmış gibi yerleşmiş ki ağzına bi kaçının, öeh yani. Evet, gece gece buna takıldım, buna sinirlendim.

---

Hobbit'e gittim, bi kere daha gittim ve bi kere daha gideceğim. Zerre pişman değilim, mutluyum. Hatta mutluluğumun pek az kaynaklarından birisi de o'dur.

---

İşler ve güçler birazcık zor gelişiyor olsa da, bestelerimi kaydetmeye başladım. Planıma göre, 3 ay içinde dinlenilecek hale gelecek. Albümün (yuh) ismi ve 4 tane şarkısı hazır şimdilik. 6 şarkı yapabilirsem ne ala, yapamazsam da zaten şarkılar uzun, idare eder bence müzik alemi  :)

Ses.294

Pek bilinmeyen yerlerde, hep yapılan şeyleri yapıyor gibi.

Bunaltıcı bi sıcaklık varken havada, bileğini bile geçmeyen serin sularda dikilmek gibi.

Yorganın altında ayakların ısınırken, ellerinin dört duvarın soğuğu ile üşümesi gibi.

Gitarının tellerinin soğuktan akort tutmazken, aklına acayip bi melodi gelmesi gibi.

Yeterince doymuşken, tabakta kalmasın diye pilavı yemişsin gibi.

Şemsiyeni evde unuttuğun kış gününde yağmurun hiç yağmayışı gibi.

3 - 5 - 7 - ve 1 i hiç sevmeyip, 6 - 2 - 8 ve 0'ı çok sevişim gibi.

Sıralamayı değil de, bi şekilde anlatabilmeyi becerebildiğim gibi.

Baştan savar gibi ama ömrüm kadar süren bilgilerimle yaptığım gibi oldu, diğer her şey ve olmayan şeyler gibi.

An'lar

İnsanlar, bencildirler.
Çünkü anlamazlar, pek dinlemezler.
İnsanlar, densizdirler.
Çünkü umursamazlar, hiç düşünmezler.
İnsanlar, amaçsızdırlar.
Çünkü unuturlar, sık unutulurlar
İnsanlar, düşsüzdürler.
Çünkü sevilmezler, çok sevemezler.
İnsanlar, uykusuzdurlar.
Çünkü yaşarlar, izsizler.
İnsanlar, yorgundurlar.
Çünkü hiçtirler, biraz da heptirler.
İnsanlar, her yerdeler.

Ses.293

Zamanı, yaşarken yavaşlatabildiğimi hatırlıyorum, öncedendi.
Şimdi yetişemiyorum bile.
Tembelleştim.

Ses.292

Yavaş yavaş eskisine dönüyor bildiklerim, gördüklerim ve tecrübelerim.
Bu şimdilik iyi bişey. Özlediklerim ile özlemediklerim arasında yaşıyorum.
Az uyuyup çalışıyorum hatta genelde. Ama şu kötü ki; bütün gün internet başında da olsam, buraya girip yazamıyorum. Yazabileceğim kadar akılda kalıcı şeyler henüz yaşamadım ( bi iki tane anı hariç ). Biriktikçe yazarım, unutmam ben.

Ses.291

5 gündür İzmir'deyim. Farklı yaşıyorum İzmir'i bu sefer. Sindire sindire, sakin sakin. Ama yoğun bi şekilde. Güzel vakitler geçiyor, daha da geçecek. Planlarım çalışıyor, hayatım ilerliyor. Daha keyifliyim. Arkadaşlarıma, aileme, sevdiklerime artık tamamen sahip olacağım. Yapabilirim, görüyorum.