Ne kadar garip…
Soğukluk her yanımı sarmış, istemeden ben aslında hiç.
Gözlerinde ki soğukluk beni korkutuyor mu acaba?
Hiç görmeden yaşamaktan korkuyor muyum acaba?
Ya da görebilmek için çabasızlık beni korkutuyor mu?
Üşüyorum ben sadece, hava çok soğuk.
Hava çok soğuk.
Umursuzluk beni korkutuyor.
Her şey ısınacak, tekrar eskisi gibi olacak..
Bunu istiyorum.
Ellerim kurudu artık, ellerim ısınmıyor.
Hatıralarım üşüyor..
Ve en son, gözüme gözüktüğün an, özlemim yok oluyor.
Artık hiç özlemiyorum.
Kimseyi özlemiyorum.
Sadece korkuyorum.
Beni korkutuyorsun.
Beni acınacak hale getiriyorsun.
Beni tanıncak hale, herkesin anlayacağı hale sokuyorsun.
Kaybetmiş bir insan…
Bunu herkes anlayabilir.
Sağol, beni öldürdüğün için teşekkür ederim.
Daha fazla yakamazsın canımı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder