Eksik bişeyler arayıp duruyorum sanki kendimde.
Hep bi özlem, hep bi eskisi gibi olmamaktan yakınma içindeyim.
Bazı şeyleri çok büyütüyorum sanırım.
Kendimi en başta sanırım.
Hayal kırıklığı yaşamayacağıma dair aldığım tüm önlemler, tamamen yersizmiş.
Bazen kaybetmem gerekiyor, elimde olan iyi şeylerin ne anlam ifade ettiğini görebilmem için.
Bunu anlıyorum günden güne.
Ve hayatım saçma bir düzenin içine oturdu istemsizce.
Artık sabah kalkınca yapacak iyi birşeyler bulabiliyorum kendime.
Günümü güzel anılarla tamamlıyabiliyorum.
Yeni insanlar görüyorum, tanıyorum.
Bu bana iyi geliyor.
Bu beni, eski özümden alıp uzaklara, yeniliklere götürüyor.
Kesinlikle güzel.
Ama yaşadığım kötü anıları hatırlayıp da anımı bırakmak, sanırım yapılacak en büyük salaklık olacak.
Artık eskisi gibi olmadığım için üzülmemeliyim.
Üzülmemelisin Alus!
Çünkü zaman geçerken, bazı insanlar da gelip geçiyor hayatından.
Kendi isteği ile geçenler, güle güle. Yolunuz açık olsun. Bir daha görmeyeyim yeter.
Aniden ölenler ise, çok özlüyorum sizi. Rüyalarıma bekliyorum..
Hala kalanlar, gelin bi çayımı için. Konuşacak bir çok şey bulabilirim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder