MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

2 Ocak 2011 Pazar

Rüzgar

Gözlerim kapalı bu aydınlık niye?
Kalbim dönüyor dünya gibi yine
Bildiğim bilmediğimin içinde
Anlamlı ama tarifsiz neden?
Neden benden ağır bu beden?
Anladım aslolan inanmak için görmek değil görmek için inanmakmış
Okyanustaki rüzgar yüzümde yüzün
Bir aşığın nefesiyim bugün
Kalbine uzanan bu yolda bensin artık sen
Vazgeçtim kendimden
Tenimde gemiler içimde balıklar
Yosunlu kıyımda şarap içen insanlar
Ya umutlu yarın mutsuz
Kayıp yüzünden düşen maskesi
Katılır bana su gibi akmaya

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder