MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

23 Ocak 2011 Pazar

Ses.40

Yeni denemeler yapıyorum kendimce.
Bir elin sıcaklığını hissetmek için, önce daha derinlere bakmak artık farazi sanki.
Sıralamayı değiştirmek lazımmış.
Deniyoruz.
Olacak gibi de.
Ama hiç alışık değilim.
Çok yabancı.
Ama denediğim için daha büyük bir şey kaybetmeyeceğim, eski kayıplarıma kıyasla.
Muhtemelen daha az acıyacak canım.
İtiraf ediyorum tabi ki bunu sana, fakat pek yabancı bu durum bana.

---

Sakinlik var bende.
Alışkanlık, sanırım olaya olan ilgimi alıyor benden.
Hayata karşı pek ilgili değilim akabinde.
Uzun uzadıya yazmaya gerek yok, sanırım farklılaşıyorum.
Neler olacak bilmiyorum, yardım et bana.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder