Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.
Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.
Sadece ben. Eğer istersen.
Şimdi bırakabilirsin.
3 Nisan 2011 Pazar
Ses.97
Kiminle konuşmak istediğimi de bilmiyorum, ama ne zaman konuşmak istesem, hep susmak zorunda kalıyorum. Yok kimse yanımda, doğru zaman olduğunda...
Bu bi süreç. Geçecek, biliyorum.
Ne zaman, onu bilmiyorum, göremiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder