MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

2 Nisan 2011 Cumartesi

Korkmayan Kadın

Bugün, şu an yoksun ya burada.
Ya da şu an, gözlerimdesin ya.
Benimle uyumak istermisin bu gece?
Benimleyken de  korkarmısın karanlıktan?

Yanımda olmadığın onca yıl,
Ya da bu birkaç saat,
Benimle uyanmak istermisin bu sabaha?
Benimleyken de korkarmısın rüyalardan?

Hani kızdın ya bana az evvel.
Sesinde bir kırgınlık vardı ya.
İşte o bana olan en büyük sevgin.
Beni mutlu eden en büyük korkun.

Günaydın hiç uyumayan kadın.
Ya da hiç uyanmamış kalbim.
Benimle gelmek istermisin?
Benimleyken de olurmusun kendin?

---

Çokta uzak veya yakın olmayan bi zaman da, Yavuz Çetin'in iki tanecik albümünü, bi gecede, tek solukta dinledikten sonra yazabilmiştim bunu.
Çok ağır etkisi oldu sonradan bende o halin.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder