MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

7 Nisan 2011 Perşembe

Ses.102

Mutluluğu yaşayıp, sıkıntıyı yazan adamlar bana hep saçma gelmiştir.
Ve bu adamların hep bunalımlar içinde yüzdüğü sanılmıştır.
Ama bu adamlar, mutluluğunu paylaşmak yerine, yaşamayı seçmiştir.
En özeli ile arasında kalacak, değersiz zamanları değerli hale getirecek şeyleri yapmış ve yaşamıştır.
Sıkıntılarını ve acılarını ise, konuşup,anlatıp, yazıp, kurtulmayı bilmiştir.
Anlanabiliyormuyum?
Acı tembeli insanlarız.
Acı Tembeli.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder