Ses.117

Sadece adını bildiğim bi kadın var, şu sıra varlığını hatırladığım.
Yaklaşık 2 yıl evvel adına rastlamıştım ve aklımda kalmış.
Hakkında hiç bişey bilmiyorum, nerede yaşıyor, ne yapıyor, bilmiyorum.
Tek bildiğim Cranberries ve Mike Portnoy ortak noktamız.
Bulabilirim onu muhtemelen internet yoluyla.
Ama gerek yok.
Bi insana daha gerek yok burada.
Ama hatırlıyorum onu.
Neden?
Nasıl hatırlatıyor kendini bana ve heyecan hissettiriyor?
Onu hatırlamak, sanki yağmurdan sonra ıslanmış asfaltta tek başına ıslak ıslak yürümek gibi.
Ya da az ışıklı, daracık, kare taşlarla kaplı yollarda rüzgarlı bi havada birisini beklemek gibi.
Sessizliğin içinde, bi anda, çok uzaktan duyduğun bi kahkaha gibi.
Hiç telaşsız ve çabasız asla kaybetmeyeceğin bişeye sahip olmak gibi.
Ama neden?