Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.
Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.
Sadece ben. Eğer istersen.
Şimdi bırakabilirsin.
20 Şubat 2011 Pazar
Ses.62
Ve hiç kimsenin bilmediği bi şarkım var...
O kadar mutlu oldum ki bunu bulduğum için tekrar.
Belki bi ''o'' biliyordur, onun da pek önemi yok son 3 yıldır..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder