MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

7 Şubat 2011 Pazartesi

Ses.49

Nasıl olduğunun ne önemi var?
Yapabiliyorum, bu yetmez mi?

---

Yeter.
Artık yeter en azından.
Yaşıyorum ya, bu da yeter.
Fikrime eş yok mu?
Olmasın.
En azından fikrim var, hadi gerçekleştirelim!
Yürüyelim beraber.
Biriniz gelin yanıma.
Çok saçma çünkü, sadece yaşamak.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder