MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

21 Aralık 2010 Salı

Ses.4

Durup dururken üşümeye başlamak, bünyenin hasta oluşuyla direk alakalı olmuyor bazen.
Saçma ama sanki ısınmak için bir sebep yok.
Ya da ısınabilecek düşünceler yok.
Şimdi kendimi küçük görmemeliyim.
Sadece tek başıma, her şeyi aşabilirim.
Bundan şüphem yok.
Ama bana '' yardım edeceğim sana '' denildikten sonra yalnız bırakılmayı, sevmiyorum.
Ayıp çünkü verdiğin sözden dönmesi.
Yalan söylemesi ayıptır yahu, ahlaksızlıktır.
Ne gerek var ki yalana, elde edecek bişey zaten yok, yaşamaktan başka.
Bunun da derdinde değilim zaten.
Kimseye güvenmemek lazım gibi bir sonuca da varacak kadar da salak değilim.
Ama devamlı değişiyor herkes.
Bunu iyi takip etmek lazımmış ben bunu atladım sadece.
Fikrin değişiyorsa eğer, söylemek lazımmış.
Saklamak ayıpmış.

Yapacak bişey yok.
Yalnız değilim asla, tekim.
İstediğim için her şey.

1 yorum: