MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

28 Aralık 2010 Salı

Ses.14

Çok önceleri telefonum varken ( kafadan 2 yıl evvel ), aklıma gelen ilk beş kişiye, günümü düşündüğümde aklıma gelen tüm isimleri mesaj olarak yazar ve gönderirdim.
Erşen, Betül, Tuğçe, Oski, Pani, Selen ve bir kaç insan daha vardı bu rutinin içinde.
Şimdi şimdi hatırladım da, güzelmiş o olay aslında.
Yine yapabilmeyi istedim bi an ama sonra telefon ihtiyacını hissedince geçti hepsi.
Almayacağım arkadaş telefon...

---

Ha bi de günaydın | anlatADAM! İlk defa sabahladım seninle. Hadi bakalım, kim bilir daha neler olacak!! :D

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder