MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

23 Ocak 2012 Pazartesi

Ses.231

Eşleşiyor hiç bi anlam aramadığım şeyler. Hafızamın diplerinden köşelerinden hızla koşuşup, gözlerimin hemen arkasına geliyorlar. Mutluyum bu durumdan. Çünkü daha evvel pek dikkat etmediğim bi iki şeyi, artık daha da önemsiyorum. Bakalım neler olacak. Mutluyum, ona şüphe yok.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder