MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

14 Ocak 2012 Cumartesi

Ses.226

Bazen kendim olurken, bişeyleri kaçırdığımı hissediyorum artık. Kendim gibi davranırken, kendimden çok uzaklaşıyor olabilir miyim? Yada ben olduğumu sandığım şeylerden gerçekten emin miyim? Bi anda bunları düşünmeye çalışmak, bi anda bunların ne olduğunu anlayamadığımı fark etmek beni çok korkuttu. Bişeyler yapmalıyım. Ne olduğunu bilmediğim şeyler için, bilmediğim müdahaleler yapmalıyım. O kadar çok boşluk var ki burada, tam olarak nereden başlayacağımı bilemiyorum. Of!!!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder