MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

11 Ocak 2012 Çarşamba

Ses.225

Bilinç altımı bazen çok seviyorum işte :)
Kafeler sokağından geçerken hiç yapmadığım şeyi, nerede bi Kahve Diyarı görsem yapıyordum. Neyi yapıyordum? İçerideki herkesi süzüyordum. Hemde çok garip bi refleks ile. Aklımda bişeyler seni ve Kahve Diyarı'nı bağdaştırıyordu. Hani biliyorum hiç orada karşılaşmadık, oraya beraber de gitmedik. Ama anlamsız bi şekilde her seferinde içeri bakıyordum. Ve az evvel nedenini buldum :))
Dedim ya, bazen bilinç altımı seviyorum :)














Garip değil mi :) Çok güldüm kendime gece gece. 
Neden güldüm onu da bilmiyorum gerçi ama iyi güldüm :)

2 yorum:

  1. eneee..:))Şimdi bende güldüm ve evet bende bilinçaltını seviyorum beni hem şaşırtıyor hemde güldürüyor:)

    YanıtlaSil
  2. Peki kaç gecedir nerelerdesin? Bide sen beni şaşırt, anlat :))

    YanıtlaSil