MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

16 Ocak 2012 Pazartesi

Ses.227

Kalbinin altında bekliyorum seni.
Çık gel bi ara, belki kahve içmeye gideriz.
Yokluğunu anlamdan kalbin,
Ve sen çok üşümeden, geri döneriz.


Saçlarına bakarım bir kez daha
Sonra kalbine bırakırım yine seni.
Orada olmak nasıl bi his hiç bilmiyorum.
Ama eminim ki, çok sıkıcı olmalı,
Yalnızlık sıkıcıdır bence.


Bende yerime geri dönerim.
Çok güzel bi halı aldım zaten.
Üzerine uzanıp biraz daha düşünürüm seni.
Sonra da uyanmak için uyurum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder