MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

27 Ağustos 2012 Pazartesi

Sen Varsın Gibi

Tek solukta geri dönersin
Bir yüreğin derinliğine
Hayatlar geçirdiğin gözlere.

Başka bir söz yok, bulacaksın.
Başka bir öz yok, göreceksin.

Şefkatin avucunda
Benliğim birikirken
Senin sesinle uyandım geçmişe, bitmişe.

Korkum aydığınla büyüyor
Ulaşamadığım huzurunla

Yürürken yollarda
Sensiz günlerle
Kuşların sesleri yine kulağımda, sen varsın gibi

---

Bunu henüz besteleyemedim. Hatta şiirin hoşuma gidip gitmediğinden de emin değilim. Ama dursun bakalım. Belki az evvel şikayet ettiğim yazdıklarını beğenememe durumu geçer ve neler hissettiğimi anlarım gerçekten.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder