MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

13 Ağustos 2012 Pazartesi

Hayatın Sonunda


Hayalsizdi artık sonsuzluğun,
Mutluluk içinde.
Bekleyebilir miydin zamanı
Yalnızlığın içinde.

Sürmeyecek ki  sonsuza kadar
Dene tutun bana, yanılırsan
Belki yalnız ilerleriz ama
Bekleyebilir misin beni
Hayatın sonunda?

---

Dün gece hem yazıp hem besteledim. İlham doluyum bu sıralar. Haydi bakalım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder