MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

28 Şubat 2012 Salı

Ses.247

Sorularının cevabını  kendisi bulan ve kendisiyle konuşan insanlara deli diyorlar ya, çok üzülüyorum. Duyman gerekeni bazen kendi sesinden duymak da iyi gelir.

1 yorum:

  1. Gel de,gönülden kelimesiz, sözsüz nükteler duy; aklın almadığı, şaşırıp kaldığı, anlamaya sığmayan şeyleri anla!..

    YanıtlaSil