MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

7 Şubat 2012 Salı

Ses. Hatırla

Yalnızsan zaman geçerken,
Yalnızsan hayat güzelken,
Ve bazen görürsem seni,
Geçerken hayatın içinden,

Yalnızdım hayat güzelken,
Yalnızdım zamanlar benimken,
Eğer bazen görürsen beni,
Derinlerde anıların içinde.

Hatırla

Çok önce karlar yağdığında,
Rüzgar maviye eserken,
Kirpiklerinde ki karlar ve ben.
Yalnızdık ve hep orada olacağız.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder