MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

29 Haziran 2011 Çarşamba

Ses.156

Olan biteni, özellikle de kendi kararları dışında olan biteni kabullenmek, neden bu kadar zormuş gibi davranır ki insanlar? Yada neden bi çeşit trajediye çevirir ki? Yaşamayı katlanır hale getirmek, kabul etmekten geçer, bunu anlayabilmek bu kadar zor mu? Kabul et, kendi sınırlarını insanlara dayatıp, sıkma onları. Yanlış yapmaya zorlama, doğru olan her zaman sen olmuyorsun çünkü.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder