MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

9 Haziran 2011 Perşembe

Ses.141

Anlatamama belki ama şu an hayatımın en ''garip'' hayal kırıklığını yaşıyorum.
Hiç hayal etmediğim, sadece yaşadığım bi hayatın, hayal kırıklığını yaşıyorum.
Gerçekten çok garip.
Acı yok içimde hiç, sadece hissizlik var.
Acıtmıyor canımı bu hayal kırıklığı.
Tamamen buz tuttu tüm için.
Bi şeyi, anca bu kadar anlamamış olabilir bi insan. Anca bu kadar farklı yorumlamış olabilir. Hani çok zorlandıysan sorsaydın ben canım, anlatırdım ben.
Yalan mı söyledin, söylemedin mi onu da anlamıyorum ki. O kadar garip yahu, düşün artık.
Anlatmaya kalksam gerçekten kelimeler yetmeyecek.
Yok çünkü bi kelime anlatmak için. Neresinden başlasan anında, sonsuzlaşıyor konu, boşluğa dönüyor ve anlaşılmaz oluyor.
Hayatımın ilk'lerini yaşamaya devam ediyorum.
Daha ne kadar garipleşebilir ki bi hayat, gerçekten çok merak ediyorum....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder