Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.
Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.
Sadece ben. Eğer istersen.
Şimdi bırakabilirsin.
30 Temmuz 2011 Cumartesi
Ses.169
Yarın sabah gidiyorum İzmir'den. Birazcık uzaktan izleyeyim bakayım buralara neler oluyormuş diye.
2 ay kadar yazamazsam, bilesin ki bundandır. Öpüyorum seni Sevgilim Dünya. Ben yokken iyi ol.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder