Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.
Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.
Sadece ben. Eğer istersen.
Şimdi bırakabilirsin.
22 Temmuz 2011 Cuma
Ses.167
Yine aynı şeyleri, farklı zamanlarda yaşamaya başladım.
Yine seninleydim bugün ya, komik, güzel, keyifli, saçma ve her şey gibi geldi bana.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder