MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

18 Kasım 2011 Cuma

Ses.209

İçten bi kahkaha daha geliyor. Bi tane daha :) Sanırım başkalarının derdinden uzaktayım :) Çok garip. Keşke şu anda konuşabileceğim birisi olsaydı yanımda ve aklımdakileri anlatıp, onunla beraber gülseydik. Çok eğlenirdik :) Çok gülüyorum :) Bazen bazı şeyleri çok kişiselleştiriyorum o kesin. Sorunları da mutlulukları da. Ağlıyorsan da kendine, gülüyorsan da. Bana bulaşmayın yeter :) Çok güldüm la gece gece.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder