Sadece burada sırtımı duvara yaslayıp, yüzümü ellerimle kapatıp ömrümü geçirmek istiyorum. İhtiyaç duymadan her hangi bişeye. Susamadan, acıkmadan, nefes almadan, özlemeden, sevmeden, yürümeden her şeyden yoksun halde sadece yaşayıp gitmek. Hissedilebilecek her şeyi bi kenara bırakıp, zamanı izlemek ve zamanla beraber ölmeyi istiyorum.
Bu kadar korkak mı oldum ben?
Bu kadar çaresiz miyim?
Bu kadar kimsesiz miyim?
Bi düşünmeliyim.
olur bazen..nasıl olduğunu bilmeden-bilip de kendine itiraf edemeden-zaman gelir geçer unutursun veya unuttuğunu sanarsın.
YanıtlaSil