Aslında hayat sadece benimle alakalıyken, ben boş yere vakit harcıyormuşum. Nasıl anladığımı bende bilmiyorum, yada kimin yardım ettiğini. Bi yerlerden başlamayı kafaya koydum, tekrar değişmek için. Zamanın içindeyim ve burada sular hiç durulmuyor. Artık eminim ki eski insanlar, eski hatıralar bir daha yaşanmak için yerinden çıkarılmayacaklar. Olmaları gerektiği yerde duracaklar, hayatın en derininde. Şu sıralar ne yaptığımı bilmemekle beraber, ne yapmak istediğimle ilgili hiç bu kadar kesin bi fikre sahip değildim. Başka bi müzik, başka bi şehir, başka bi ev, başka bi gitar.
Planlarım bunlardır.
Son 6 yıldır özgürlük adına aldığım tüm kararlar, bana o kadar büyük bi boş alan bıraktı ki, darmadağın olmuşum. Özgürlükten de öte, bulunamamak. Artık görebiliyorum bu karmaşık hatıraları.
Her gün bi öncesi ile aynı.
Neredeyse aynı.
Vazgeçiyorum bu özgürlük dediğim şeyden, küçücük bi hayatta kendime denizler yaratıp, denizimin kıyılarında ki insanlara sığınacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder