Bi de;
Bugün tamamen kendi kuruntumdan dolayı hatıralar ile dolu bahçeye gittim. Nerede olduğunu tam hatırlamasam da hatıralarımı takip ede ede buldum o çok ortalıkta olan saklı yeri. Yarım saat kadar oturdum bankta ve müzik dinledim çiseleyen yağmurun altında. Değişik bi tecrübe oldu, yineleyeceğim. Ama kesinlikle yalnız olmadan.
---
Şu anda ise uzun zamandır hissetmediğim "midemde oturan taş" hissiyatına yine sahibim. Girdiğim bahçenin de etkisi ile eski yazılarımı okudum bi çırpıda. Okudukça yerleşti taş yerine, nefesimi kesecek gibi hatta.
---
http://www.youtube.com/watch?v=jBv5MDhLwj4
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder