MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

19 Mart 2011 Cumartesi

Ses.85

Bir anda karşına çıkan, saçma sapan bir andan kalan, saçma sapan bir hatıra,bir şahit..
Ne kadar sıkabilir birisinin canını anlatmakla cahillik etmiş olurum. Bir çoğunuz bilirsiniz.
Bazen hafızanın derinliklerine itmişsindir o zamanı ve bi anda, göz kırparken aklına gelir.
Neyi düşüneceğini bilemez işte o zaman insan.
Saçma sapan durağanlığa mı, eski yaşanmış ve şu anda değersiz o an’a mı üzülsün, bilemezsin.
Ve öylece kalakalırsın.
Başka başka şeyler gelir aklına.
Olsun diye umduğun güzel şeyler…
Hiç yaşamadığın hatıralar canlanır bi anda.
Ve işte o zaman, sıçmışsındır.
İşte sıçtım.
Çok gereksiz di mi?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder