MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

20 Ağustos 2011 Cumartesi

Ses.174

İzmir'e geleli iki günden fazla oluyor dostum. Ama yazabilecek dinginliğe sahip değilim. Olmuyor sanma hayatımda değişik ve saçma şeyler. Sadece sindirmeye çalışıyorum hepsini. Gitar çalamıyorum, düşünemiyorum, oturamıyorum, uyuyamıyorum, uyanamıyorum. Çok fazla bi yoğunluk var ve bu benim anlayabilme yeteneğimi kör ediyor. Yakında anlarız ne olduğunu.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder