MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

17 Ağustos 2011 Çarşamba

Ses.173

Serin sıcak havanın, çekilen son nefesi
Soğuk ılık denizin, karanlık mavisi.


Tek bi hayata yazılmış gibi düşünüyorken,
Bulamamakmış seni, aslında beni üzen,
Görememekmiş seni, aslında zaman.


Sahilden geçen insanlar, ne kadar da farklılar,
Ne kadar da aynılar seninle.
Bakmadan, görmeden, düşünmeden sadece
Yaşamak elimizden geldiğince.


Yağmıyor yağmurlar, serinliğe ihtiyacım var.
Sürmüyor zaman,
Akıp geçmiyor aklımdan, 
Senin bana hala, mutluluk borçların var.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder