Ses.395

Veeeeee ameliyat oldum! Hem de sağlam bi tane. 20.10.2015 - Fıtığımın gitmesi için epey uğraşmışlar doktor abiler ve ablalar. 4 ünite kan kaybetmişim ameliyat sırasında. Doktorun dediğine göre normal insanlarda bu seviye kan kaybı, ameliyat sırasında ölmeyi getiren bişeymiş. Fakat benim kan seviyem normalin baya üzerinde olduğundan, kan almadan bitirmişim ameliyatı. Anestezi altındayken kan kaybettiğimi ve acil kan lazım olduğunu söylediklerini duyduğumu hatırlıyorum hatta. O an " Sanırım ölüyorum" diye düşündüğümü de hatırlıyorum :) Ama ölmemişim. İyi ki......
5 gün kadar hastanede yattım ve hiç kuşkusuz fazla rahat ve kontrol altında geçirdim o günlerimi. Hemşireler gayet güzel insanlardı, muhabbet sohbet ede ede geçirdim vaktimi. Hastanede yatmak bana nedense acayip rahat geldi. Eve dönmek istemedim hiç. Hastanenin rutinine ayak uydurmak, bir hasta olarak, daha kolaydı. Yapmak zorunda olduğum şeyleri bi dayatmadan ziyade, kurallara uymak olarak algılamak daha kolaydı. Şu an evdeyim ve ne oturuş biçimim, ne yediklerim olması gerektiği gibi. Fakat onları da halledicem. Halletmek zorundayım. Zira omurga çok güzel ve önemli bi işleve sahipmiş bedenimde. Kıymetini bilemedim........

(Bu arada sağ ayağımda olan uyuşukluk 1 ay kadar daha orada olacakmış. Kafamı kurcalasa da, uyuşukluğun verdiği hissizlik ve üşüme daha çok canımı sıkıyor)

---

Ameliyattan sonra fark ettiğim bi şey daha var, gözlerim artık eskisi gibi iyi görmüyor. Gerçi bunu okumaya çalıştığım kitabı 4 cm kadar yüzüme yaklaştırıp, bulanık görmeye başladığımda anladım. Çok etkili bi tespit değil ama yine de onun da önlemini alıcam. Hayatımda bedenime dair ne sıkıntı varsa onun önlemini alıcam hatta, yeter lan. Ölmekten döndüm, bi daha riske atamam kendimi. Bazı arkadaşlarım da aynısını söylüyor. Hatta bazısı söylemekten öte tehdit ediyor. Arkadaşlarım, iyi ki varlar :)