MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

20 Aralık 2014 Cumartesi

Ses.377

Henüz, aşağıdaki fotoğrafları çekildiğimiz günde hissettiğim duygunun kelime olarak bi anlami yok dilimizde. Olmasını isterdim, çünkü o kadar uzun virgüle sahip olan cümleyi kuracak nefesim yok. Tarif edemiyorum. En basitinden, ölümsüzlüğü keşfetmiş gibiyim.                                                                                                                                                                    




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder