Bir şarkı var, keşke sözleri olmasaymış dediğim. Ilk defa bi şarkının, beni kendi dünyasına değil de benim yaratabileceğim dünyaya götürmesini istedim. Öyle bi tükenmek, öyle bi acı, öyle bi keder, öyle bi kayıp duymadım daha evvel. Uzun uzun dönsün isterdim zihnimde, yankılansın geçene kadar boşluğu.
---
Bunu yazmaya çalışmıştım Boston'dayken. Ama tabletimin ağır muhalefetine dayanamadım ve "öeeaah" nidasıyla vazgeçmiştim. Ve işin acı tarafı ise, hangi şarkıdan bahsettiğimi hatırlayamadım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder