MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

9 Ekim 2014 Perşembe

Ses.365

Bir şekilde sana dokunuyor olmak bana iyi geliyor, artık kabul edebilirim bunu. Korkmuyorum bu fikirden. Sahip olamamak, özlemeye engel olamıyor ne yazık ki. Ehlileştiğin sürece, seni ömrüm boyunca özleyebilirim. Bununla yaşayabilirim. Yeni bi dünyadayım, iki ucunda yaşıyoruz, en uzak. Bu mesafelerin anlamı hiç olmamıştı,  yine yok. Seni hep özleyeceğim, seni her an içimde bulacağım. Ama artık sevemem. Bunu kabul edeceğim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder