MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

8 Kasım 2012 Perşembe

Ses.288

Unutkanlığımı attığım bu günlerde, hatıralarımı yaşamaya başladım yine. Gözlerin, saçların, nefesin, göz yaşın, ellerin ve tırnakların. Hepsi bi anda hücum ediyor aklıma. Hele bir de fotoğrafını görünce yaşadıklarımı bilsen.. Yada birisi bilse... Eminim gelir benimle rakı içer.
Özlemedim seni kesinlikle.
Ama biraz muhabbet etsek çok güzel olurdu.
Gülsen bol bol bana.
Ama sadece bu.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder