MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

27 Nisan 2012 Cuma

Ses.253

Bugün halam öldü.
Üzgünüm tabi ki, gözlerim doluyor tabi ki. Ama çok daha farklı korkularım, ağlamama engel oluyor.
Seviyordum halamı, çok uzun süreler onu görmeden yaşasam da. Gülüşü yüzünün bi parçasıydı, onu tanıdığımdan beri. Aylarca görüşmesek de beni gördüğünde, saçlarımı okşardı. Dişsiz gülümsemesi ile beni izlerdi hep. Ahh halacım, inan ki çok özleyeceğim seni. Ama en çok, seni görmeye ihtiyaç duyamadığım bu hayatımın, saçma sapan yoğunluğu yüzünden pişman olacağım.
Özür dilerim senden, senin için ağlamayacağım, senin için akrabalarımızı gezip, göstermelik üzüntü yaşatmayacağım. Şu anda aklımdasın, sustuğumda da aklımdasın, evinin önünden geçtiğim zaman da aklımda olacaksın.

1 yorum:

  1. Dert etme can! Görebiliyorsan, Dokunabiliyorsan, Nefes alabiliyorsan, Yürüyebiliyorsan, Ne mutlu sana! Elinde olmayanları söyleme bana Elinde olanlardan bahset can!…Üzülme Gidenler dönmeyecek mi? Yitirdiğini her ne ise Bir bakarsın yağmurlu bir gecede Veya bir bahar sabahında karşına çıkmış. .Bil ki Güzellikler de var bu hayatta Gel ...git’lerin olmadığı bir hayat düşünebilir misin?“ Hüzün olgunlaştırır”“ Kaybetmek sabrı öğretir unutma...

    YanıtlaSil