Sevgilim blôg. Ben bugün işe başladım. 12.12.2011 Pazartesi - Saat 09:14'te.
Anlatmak istediğim ama kafamda cümleleştiremediğim bi çok şey var. Bi çoğu sadece duygusal ve psikolojik olsa da, bedenimi bile etkiliyor. Rüyalar görüyorum mesela. Ne olduğunu yazmayacağım ama rüyam bitmesin diye, yürüdüğümü hatırlıyorum. Çok özlediklerim oluyor yanımda genelde. Buluyor beni bi şekilde, yanıma geliyor ve ben, o an bitmesin diye yürümeye başlıyorum, gideceğimiz yer belli olmadan. Çok acıklı be... Uyandığımda hem pişman oluyorum o özlediklerimi hala özlüyorum diye, hemde üzülüyorum bi yine i birliktelik bitti diye rüyada da olsa. Gerçekten çok acıklı. Kendi gözlerime bakamıyorum utancımdan. Çok özlüyorum her şey ile alakasız olarak. Çok hassaslaşmaya başladım yine. Duyduklarıma karşı, gördüklerime karşı, hatırladıklarıma karşı. Bir de, artık değiştiğimin farkına varıyorum. Hani derler ya, insan bi yaştan sonra kendini tanıyor diye, sanırım ben ona başladım. O dönemim geldi. Yavaş yavaş daha çok düşünmeye başlıyorum, konuşmadan evvel. Daha sakin kalabiliyorum herhangi bişeye. İyi mi kötü mü bilemedim bu. Sadece değişik.
Ve tüm bunların yanında, işe başladım. Normalde büyük bi çaba harcanarak yapılacak tüm işleri, ben sıkıntımı gidermek için yapıyorum. İnsanlar benim yaptığımı yapabilmek için aylarca yıllarca uğraşıyorken, ben herhangi bişey gibi onları yapıp, sıkılıyorum. İşte bu durum benim en büyük sıkıntım. Yapabildiklerime karşı bi saygım yok benim. Kendi yaptıklarıma bi güvenim bile yok. Bi beste yapıyorum, ona inanmıyorum. Bi yazı yazıyorum, ona güvenmiyorum. Bi iş yapıyorum, onu en önce kendim beğenmiyorum. Bişeyler mi eksik, yoksa fazla mı var bilmiyorum.Benim için, bişeylerin önemini yitirmesinin vakti geldi. Ne olacağına karar vermedim henüz ama zaten verilecek bi karara bağlı olmadığını da biliyorum. Yine her şey doğaçlama olacak.
En sevdiğim..
Not : Bide, çok düşünüyorum rüyamdakileri. Çok... O kadar çok ki, hiç bişeyi bu kadar önemsemiyor gibi yapmadım bu güne kadar. Tek, tek her şeyi hatırlamaya çalışıyorum. Her şeyi, her anı. Bazen susuyorsam insanların içinde, bu yüzdendir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder