MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

9 Aralık 2011 Cuma

Ses.215

Daha öğlen olmadı değil mi? Evet, daha olmamış. Öğleden sonra yazı yazmayı sevmiyorum sana Blôg. Çünkü öğleden sonra, kadın programları başlıyor televizyonda!
Aklıma geldi de;
Eğer kanatlarım olsaydı, ben yürümeyi tercih ederdim. Şu anda ayaklarım var ve benim uçmam lazım. Yoksa ne anlamı kalır ki?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder