MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

22 Mart 2017 Çarşamba

Ses.422

Bu sefer yazmayı unutmadım. Bilerek bekledim yazacak farklı bişeyler olsun diye. Farklısı olmadı ama yine az rastlanan bişey oldu. Sanırım. Sağ kolum ağrıyor. Daha doğrusu arada uyuşuyor ve boynum tutuluyor mütemadiyen. 3 haftadır falan yanlış yatıyorum diye düşünüyorum ama dün bir tane arkadaşım (kendisine selam olsun) "belki boyun fıtığısındır" dedi. Bok varmış gibi. Aklım alındığında yerine bambaşka bir organ geliyor. Götüm. Bütün gece uyuyamadım ağrısından kolumun. Midem bile bulandı, kas seğirmesinden uyuyamadım doğru düzgün. Belki cidden o kadar vahim bir durum yoktur. Zira bugün daha iyi. Ama aklıma kurt düşürdü it. O yüzden rezalet bir haldeyim. Panik ve huzursuzluk bir arada bana hiç yaramıyor. Panik atak halleri geri döndü zaten 2 aydır. Bu da üstüne ek şahane bir sos oldu. Senaryolar kafamda fink atıyor şu an tarif edemem.

---

Hala pislik bi adamım ona şüphe yok. Rezil bile sayılırım. Ama nedense etrafımdaki insanlar hala ve hala iyi birisi olduğumu söylüyor. Anlamıyorum. Ama yine de onları kırmamak adına her ne yapıyorsam onların gözünde iyi gözüken, devam ediyorum. Bari onları kaybetmeyeyim diye.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder