MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

4 Ocak 2016 Pazartesi

Ses.400

Geçmişimi bugün anlamlandırıyor olmama ne demeli?
Bembeyaz her yer sanki. Temiz değil, çözümlenmiş yada sona ermiş değil. Sadece beyaz.
Yeni bir başlangıç değil, aynı zamanın aynı hayatın, başka bir noktası. Her seferinde olduğu gibi, kendi içinde yeni bir yuva. 
Geçmişimin en güzel yankısı, bir dinsen bir var olsan da, iyi ki varsın, iyi ki vardın.
Farkında olmadan geçirdiğim zamanlara asla bir isim vermeyeceğim. Asla.
Farkında olduğum zamanların da bir isme ihtiyacının olmamsının verdiği huzur ile.
Tek bir isim var onu anlatan, herkes biliyor ama kimse anlamını bilmiyor. Huzur böyle bişey.

---

400 olabilmek için yeterince büyük bir ansın sen. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder