MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

12 Ekim 2013 Cumartesi

Ses.330

Her zaman sevmek zorunda değilsin.
Mutlu olmak zorunda da değilsin.
Hatta herhangi bişey için zorunlu da değilsin.
Olmak yeterli katlanmak için.
Var olmak, yanında olmak, senin için olmak.
Gitmek istemek normal zaten.
Esas sıkıntı kalmak istemezken kalmaya çalışmak.
Ve istemezken yaşamayı bile
Belkilerin yüzünden bitmeyi beklemek.
İşte yaşamak.
İşte hayatım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder