Ses.316

Hayatın sürekliliği değişimdir, insanın zorunluluğu alışmaktır. Her ne kadar acı da olsa bin yıllardır böyle ilerlemiş, böyle de ilerleyecektir her zaman. Karşı koyması imkansız, doğal süreci bu hayatın.

Bu aslında olumlu değil, tamamen olumsuz bi süreç değil mi? Zaten bu yüzden, var oluş tesadüf, hayatın kendisi zorunluluktur ya. Yaşadığın çevre daha ne kadar kötüleşebilir diye düşündüğün her an, kötüleşiyor ya, işte böyle, saniye saniye, duraklamadan.
Gerçi şu da var, tüm dünyanın senin için var olduğunu düşündüğün sürece, tüm olumsuzluklara bulacağın çare, korku ile saklanacağın bi yokluk simgesi oluyor ya, işte o zaman tamamen yitiriyorsun öz güvenini. Ellerini birleştirip ummaktan başka, yalvarmaktan başka bişey yapamıyorsun, işin kötüsü, yapamayacağına inanıyorsun. Sadece inanmak yetmez, bilmek gerekir.