MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

5 Aralık 2016 Pazartesi

An

Kapalı gözlerden sızan sıcaklık ve ışı
Dudağının yanağına yayıldığı o an
Burnunun aldığı o derin soğuk nefes
Umduğun ile bulduğunun derdi
Geç kalışların, en büyük armağanın

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder