MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

18 Mart 2015 Çarşamba

Hand.Cannot.Erase

Kaos, yalnızlık, karanlık, aydınlık, ceza, hayat, mutluluk, kayıp, acı, zevk, pişmanlık, değişim, sıradanlık. Yeni albüm herkesin hayatında olabilecek şeyleri, o kadar süslü  (olumsuzluk olarak değil tabi ki) anlatıyor ki, kendimi görüyorum ister istemez. Ama en çok seni görüyorum. Penceresinden dışarı bakınca gördüklerini anlatan kadın, kedisi olan, ailesiyle asla yakın olmayan, korkuları olan kadın. Bu hangimiz olamaya bilir ki? Ama anlatanlar, aktaranlar, o kadar gerçek anlatıyor ki, ellerimle tutabiliyorum matlığı. Zaten bu şarkıları hem dinlemeyi istemek hem de dinlerken acı çekmek bu yüzden imkanlı oluyor. Kollarımda görülmeyen bıçak yaralarıdır bu şarkılar. İstersen görebilirsin.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder