MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

18 Nisan 2014 Cuma

Ses.339

An geliyor ve yokluğun aklıma geliyor ya, o an idrak edemiyorum neden yok olduğunu. Tüm yok olan insanlarım, hepinizi tek tek, aynı akşam hatırlamak çok zor oluyor. Belkide sadece yoksun diye kazınıyorsun aklıma. Yada kazandığın günden sonra yok oluyorsun.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder