MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

5 Ocak 2014 Pazar

Ses.335

Ve az evvel denk geldi de başıma anladım;

Anlatacak şeyler yaşadıkça, aktarabilmesi daha kolay oluyormuş an'ı.

Yoksa mevzu artık yapamamak değil, yapacak bişeylerin olmamasıymış.
Şu sıralar yani

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder